Καλησπερα σας & συγχαρητηρια για το forum σας.
Ειμαι καινουργιος εδω περα και σας βρηκα εντελως τυχαια ψαχνοντας στο google για την Ελβετια.
Καταρχας, να σας ζητησω συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα και να σας διευκρινησω οτι δεν ειμαι troll, spam κλπ
Αλλα η περιπτωση μου ειναι ιδιαζουσα και πρεπει να τα γραψω λιγο περισσοτερο αναλυτικα.
Αν θελετε, μπορειτε να κανετε περικοπη και να αφησετε τα απολυτως απαραιτητα...
Επειδη πετυχα στα αποτελεσματα το forum, ειπα να κανω εγγραφη και να ζητησω βοηθεια.
Γνωριζω Αγγλικα αλλα σε επιπεδο μεταξυ Α1-Α2, γι'αυτο χρησιμοποιω και τη μεταφραση.
Απο τις τρεις επισημες γλωσσες της Ελβετιας, θα ηταν προς το παρον πιο ευκολο να μαθω τα Γαλλικα, γιατι εχω μια εμπειρια απο το γυμνασιο και τα ειχα ξαναπιασει πριν χρονια για ενασχοληση, οπου η κατασταση στο σπιτι ηταν λιγο πιο ηρεμη.
Απο εδω ομως, ετσι οπως γινανε τα πραγματα, δεν ειναι εφικτο...
Αν το θεμα που ανοιξα δεν ταιριαζει με τη θεματολογια του forum, μπορειτε μετα απο λιγο καιρο να το διαγραψετε.
Και πηγαινω στο θεμα μου.
Αντιμετωπιζω απο τον περασμενο Σεπτεμβρη ενα σοβαρο οικογενειακο θεμα και η επιλογη μεταναστευσης ειναι πλεον αναγκαια.
Ειμαι πρακτικα ανικανος να υπερασπιστω τον εαυτο μου και μολις περσι το Σεπτεμβρη περιπου, μετα απο ψαξιμο σε ξενα site και απο συνομιλια με εναν εξειδικευμενο ψυχολογο, ανακαλυψα οτι εχω τα συμπτωματα απο το συνδρομο Asperger, μαζι με μερικες αλλες ενδειξεις επιλεκτικης αλαλιας...
Αν θελετε, δειτε στο google για τις δυο αυτες παθησεις,
Πρακτικα ειμαι ανικανος τοσο για φυσιολογικη ομιλια, οσο και για καθε χειρωνακτικη εργασια...
Μονο σε ενα σχετικα ηπιο περιβαλλον μπορω να λειτουργησω με ασφαλεια.
Τωρα πια χρειαζομαι αμεσα βοηθεια να φυγω απο Ελλαδα, ωστε να ζητησω και να λαβω προστασια απο κοινωνικες υπηρεσιες του εξωτερικου.
Θα πηγαινα οπουδηποτε, ακομα και Αφρικη, Ασια και Λατινικη Αμερικη, αρκει να ενιωθα τη στοιχειωδη ασφαλεια και να μην υφισταμαι ρατσισμο οπως και ψυχολογικη & ηθικη κακοποιηση οπως τωρα.
Παροτι ειναι σχετικα πιο ευκολο να παω Ε.Ε., αν ηταν στο χερι μου δε θα ηθελα να παω Ευρωπη, γιατι φοβαμαι το ρατσισμο...Θα επελεγα να φυγωεκτος Ευρωπης, αλλα επειδη τα πραγματα γινανε πιεστικα, αρχισα να κανω ενεργη ερευνα και στην Ευρωπη, οπότε αν βρισκοταν κατι, θα πηγαινα... χθες!
Χρειαζομαι επειγοντως να φυγω εξω.
Εδω ΔΕΝ με βοηθησε κανενας... Ουτε καν οι αρχες...
Αντιθετως, το πραγμα γυρισε επανω μου και βρηκα τον μπελα μου...
Τα εκανα ολα και ισως μεσα απο ενα κειμενο, μπορει να μη φαινονται πολλα.
Γνωριζω οτι το forum εχει να κανει με αλλα θεματα και μπορει να μην σχετιζεται με το δικο μου ζητημα, αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει... Δεν ξερω τι αλλο να κανω...
Ο γραπτος μου λογος δεν ειναι τοσο πολυ προβληματικος.
Προφορικα ομως ειμαι ανικανος να εκφραστω και ακουγομαι αλλοκοτος.
Ποτε δεν ειχα μαθει τι εχω...
Το μυαλο μου πηγε πολυ πισω και δεν μπορω καν να μιλησω νορμαλ... Δεν εμαθα να αφομοιωθω ποτε στον εξω κοσμο...
Ακομα και να γινοταν να μιλησω, δεν μπορω εδω περα να αποδειξω σε κανεναν το προβλημα και το τι εχω πραγματικα... Ειναι ολοι γεματοι μισος και προκαταληψη... Ειμαι σε απογνωση και αδιεξοδο...
Δεν εχω προβλημα αλλου τυπου, μονο το Asperger και τα στοιχεια της αλαλιας...
Εδω απο πρωτο χερι γνωριζω πως στην Ελλαδα δεν υπαρχουν εξειδεικευμενες δομες για ενηλικους με Asperger, ουτε σε λεγομενες ΜΚΟ, ουτε στο δημο, και αυτες οι ελαχιστες ειναι για αλλου τυπου και για περιορισμενο χρονικο διαστημα...
Συν οτι δεν αναγνωριζουν το συνδρομο σε ενηλικες.
Απευθυνθηκα και στην αρμοδια ενωση πασχοντων ''AutismHellas'' και μου το επιβεβαιωσαν
Ασυναισθητα & ασυνειδητα, ετσι εχω μαθει να ζω και δεν μπορεσα να το αλλαξω...
Αυτα δηλαδη που σκεφτομαι δεν μπορω να τα πω προφορικα, μπερδευομαι και ακουγομαι αντιπαθης, με περιορισμενη χρηση των εκφρασεων.
Αλλα σε απομονωμενο και ησυχο περιβαλλον, το προβλημα παλι υφισταται αλλα λειτουργω πολυ καλυτερα.
Αφου περιεγραψα λοιπον γραπως τι εχει συμβει, με πληροφορησαν οτι στη δικη μου περιπτωση, κατα το μεγαλυτερο ποσοστο το asperger ειναι επικτητο και εχεις τις ριζες του στα βιωματα που περασα.
Επομενως χρειαζεται αλλαγη περιβαλλοντος για να βελτιωθει και δεν εχει να κανει, παρα μονο σε εναν μικρο βαθμο, με μια ταση εκ γενετης.
Δεν εχω παρει επισημη γνωματευση απο γιατρο, αλλα με βαση την ερευνα μου και την επιβεβαιωση του ψυχολογου με επισημα διαγνωστικα τεστ, τα συμπτωματα ειναι τα ιδια, αν οχι ακριβως, σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Θα απευθυνθω παλι σε εκεινον, αν καταφερω να τον βρω ή θα ζητησω απο ενα γειτονικο ΚΨΥ στην περιοχη μου, να παρω μια γνωματευση για το Asperger.
Οι ψυχιατροι στη Ελλαδα δεν εχουν καμια γνωση & εμπειρια για τις διαταρχες αυτιστικου φασματος και τις ταυτιζουν με ψυχιατρικες, ενω η Αμερικανικη Εταιρεια, δεν τις αναφερει καθολου μεσα...
Μονο μερικοι εξειδικευμενοι παιδοψυχολογοι (παροτι ενηλικας) γνωριζουν αυτου του ειδους τις παθησεις...
Δεν βρηκα λυση ουτε νομικα. Πηγα να μπλεξω ασχημα οχι μονο λογω της διαταραχης, αλλα και των ''γνωριμιων'' το πραγμα γυρισε επανω μου.
Να σας πω οτι πηγα για λιγο εξωτερικο για 2 μερες και ηρεμησα... Αλλα η ελληνικη πρεσβεια πρωτα και κυρια (και λιγοτερο καποιοι αλλοι λογοι), τα εκανε μπαχαλο και αναγκαστηκα να γυρισω πισω. Δεν σηκωνανε και τα τηλεφωνα απο τις ΕΞΩ αρχες.
Εδω δεν θα μπορεσω να κανω κατι και παρα το προβλημα μου, εχω πληρη επιγνωση για το τι σας γραφω για αυτο το συγκεκριμενο θεμα.
Αν μπορουσα, απο το 2011-12, θα εφευγα για εξω. γιατι απο τοτε ηθελα να φυγω...
Τωρα θα ημουν πολυ καλυτερα και δε θα ειχα περασει οσα περασα... Αλλα μεσολαβησαν πολλα...
|